Wat merken we vanuit Bemiddeling? (Blog Paul)
09-12-2025
Ruim een jaar geleden schreef ik mijn blog over galmijt. Bij het teruglezen merk ik hoeveel er afgelopen jaar rondom galmijt is gebeurd. Allereerst is het probleem galmijt in tulpen flink in omvang toegenomen. Wel lijkt er met de ULO en CATT-methoden goede mogelijkheden voor behandeling.
In de uitvoeringsrichtlijn Tulp van de BKD zijn normeringen opgesteld voor galmijtbesmetting. Voor alle klassen is die normering in leverbare tulpenbollen 0%. Kwekers weten inmiddels dat galmijt alom aanwezig is en dat een aantasting, bij oogst, nauwelijks waarneembaar is. Het voldoen aan de normering uit de uitvoeringsrichtlijn voor leverbare tulpenbollen, is dus enerzijds bijna ondoenlijk en anderzijds is een aantasting nauwelijks vast te stellen bij oogst. Om de galmijt aan te pakken is het nodig dat er of bij de kweker (verkoper) of bij de koper een behandeling plaats gaat vinden. We merken vanuit de bemiddeling dat hierover steeds betere afstemming plaats vindt tussen partijen.
Een belangrijke uitdaging hierin is de capaciteit van ULO en CATT-behandeling. Er wordt volop geïnvesteerd om deze capaciteit te verhogen, maar de verwachting is dat het nog wel een aantal jaren duurt voordat die capaciteit voldoende in omvang is.
Tot slot is het ook belangrijk om ULO en CATT-behandeling in perspectief te plaatsen. Het zijn methoden die op zichzelf niet voldoende zijn om galmijt aantastingen te voorkomen. Er zijn gedurende alle stappen van teelt, oogst, bewaring, preparatie, broei en planten maatregelen nodig om de galmijt onder de duim te houden. Deze maatregelen zijn opgetekend in een hygiëne protocol.
Duidelijk is dat over galmijt voorlopig nog niet het laatste woord is gezegd. Tulpenbollen telen is niet eenvoudig, maar dat weten we al zolang we ze in cultuur telen in Nederland.